Bangkok: fietsen en Oud & Nieuw met 200.000 Thai

Na het korte maar leuke verblijf in Cambodja werd het tijd de volgende bestemming: Bangkok! Terug naar deze miljoenenstad om Oud& Nieuw te vieren, maar ook om na de jaarwisseling het vliegtuig te pakken naar het zuiden. Omdat ik aan het begin van mijn reis weinig had gezien van deze stad, had ik twee dagen ingepland voor een beetje sightseeing. 

’s Ochtends vroeg was ik in Siem Reap op de bus naar Bangkok gestapt. Al meteen maakte ik kennis met de Deephak, een praatgrage Brit met Indiase roots. Hij reisde samen met zijn Thaise vriend Ghai. We vertrokken rond 8 uur en na zo’n drie uur rijden werden we gedropt bij de grensovergang naar Thailand. Hier begon het hele gedoe met visums weer. Allereerst werden we langs rijen mensen geloosd naar een kantoorgebouwtje, waar iedereen een stempel kreeg dat ie Cambodja verliet. Mij werd het geenszins makkelijk gemaakt om het land te verlaten. Ik had namelijk een geprint e-visum, dat nog was uitgeprint in het Wanderlust Hostel in Hoi An, Vietnam. Kennelijk was dit op een afwijkend formaat geprint, en in zwart-wit. Daarover werd extreem moeilijk gedaan. Of ik niet een ander kleurprintje had in het juiste formaat (ehm nee, wat denk je zelf?). Toen zei ik dat ik het land ook zo was binnengekomen en dat er toen geen problemen waren. Maar als ze me een e-mailadres konden geven, kon ik het ook mailen en dan konden ze het juiste formaat printen. Er werd diep gefronst en gezucht en na een tijdje kwam er met veel tegenzin een stempel in mijn paspoort. Pfieew!

Vervolgens moesten we een halve kilometer door de bloedhitte lopen naar een ander kantoor, waar we moesten wachten op ons visum. Dit werd een lange sessie. In een ruimte met honderden andere toeristen stonden we in rijen langs paaltjes met linten en schuifelden we een meter per vijf minuten naar een loketje. Nooit eerder miste ik de Nederlandse efficiëntie zo erg; er waren 4 loketjes voor zeker 500 toeristen, maar no way dat er een extra loketje open ging. Nee hoor, alles werd rustig afgehandeld, waarom zou je snel werken als het ook langzaam kan? We hebben zeker een uur en drie kwartier in de rij gestaan. Ghai stond in een andere rij omdat hij Thais was, dus ik kletste wat met Deephak en de Spaanse Alejandro, die ook was aangehaakt vanuit de bus. Het was erg warm en druk, en halverwege de rij ging ook nog een vrouw overgeven (Asian Belly waarschijnlijk), dus het werd er allemaal niet frisser op. Gelukkig had ik nog wel een boek bij me, dus toen ging de tijd wel iets sneller.  Uiteindelijk ging het bij het loketje allemaal goed en niet veel later konden we de bus weer in. Toen was het nog een behoorlijke rit naar Bangkok van zeker zes uur, maar met slapen en muziek luisteren kwam ik dat allemaal prima door. 

Lost en found in Bangkok

In Bangkok werden we de bus uitgegooid in de middle of nowhere. Stond ik dan, zonder Thaise baht (want nog geen kans gehad om te pinnen) en ik had ook geen Thaise SIM-card, dus ik kon ook niks online opzoeken. Ik wist niet eens waar ik was! Hoe moest ik nu mijn weg vinden in Bangkok, met die zware backpack? Ghai en Deephak waren ontzettend behulpzaam en lief, en boden aan om met me naar een pinautomaat te brengen. Ook regelde Ghai een taxi voor mij en kon hij op zijn telefoon aan de taxichauffeur laten zien waar ik heen moest. Zo zat ik niet veel later in een taxi, die mij bij het Here Hostel afzette. Dit hostel is erg bekend onder Nederlandse backpackers, en dat leek mij de uitgelezen kans om nieuwe vrienden te maken om Oud & Nieuw mee te vieren. 

Bij het inchecken moest ik eerst geld gaan pinnen, want ik had eerder alleen genoeg gepind voor een taxi. De host van het hostel verwees me naar een pinautomaat bij 7/11, waar ik naartoe ging. Toen ik had gepind en me omdraaide, zag ik ineens een bekend gezicht voor me opduiken: Wessel! Een maand eerder, had ik deze Amsterdammer leren kennen in Chiang Mai, in het hostel waar ik moest herstellen van de blaren. We waren beiden compleet verrast dat we elkaar waren tegengekomen. Hij bleek bijna naar Amsterdam te vliegen en had nog drie dagen in Bangkok te besteden. Helaas sliep hij wel in een ander hostel, maar hij kende het Here Hostel wel van een eerder verblijf. We hebben meteen bier gehaald en zijn lekker bier gaan drinken in mijn hostel. Prima gezelschap voor de komende dagen!

’s Avonds hebben we de bekende Co van Kessel-fietstour geboekt, een fietstocht die erg populair is onder Nederlandse backpackers (altijd maar fietsen he…). Later die avond zijn we naar een andere bekende backpackerstrekpleister gegaan; Khao San Road (zie video!). Dit is eigenlijk een verschrikkelijk kermisachtige pubstreet, vol bars en schreeuwende proppers, maar ook wel weer iets wat je een keer gezien moet hebben. De straat erachter is echter wel leuk (zie video!). Knusse barretjes met gezellige lampjes, en goed, ook a-muzikale zangers die toeristen moeten trekken. Verder gingen we meteen op jacht naar een fijne pad thai en andere lekkere snacks. We bleven niet al te lang, want de fietstour begon de volgende ochtend al vroeg. 

Fietsen door smalle straatjes

De wekker ging om 5:30 en het was een ietwat kort nachtje. Om kwart over zes namen we de taxi naar de fietstour, want om 6:30 moesten we ons melden. In 5,5 uur zijn we op gele fietsjes een deel van Bangkok gaan verkennen. En hoewel dit een populaire tour is, was het echt geweldig. We gingen in een klein groepje met 8 man fietsen, onder leiding van twee Thaise tourguides. Deze dames waren erg aardig, goed getrained en spraken goed Engels. We begonnen met een bezoek aan Chinatown, waar we door hele smalle straatjes en over overdekte markten fietsten. Er was al veel bedrijvigheid en soms fietste je praktisch door iemands keuken heen. Alle Thai zwaaiden vrolijk en zeiden ‘goodmorning!’. Er kwamen marktlui, bouwvakkers en monniken voorbij; allemaal gewone Thai. En nergens was een toerist te vinden. We kwamen op een mooi uitkijkpunt bij de rivier, waar we een goed uitzicht hadden over de imposante skyline van de stad. Niet veel later stopten we bij een enorme tempel, die we gingen bekijken. De vrouwen van de groep –ik ook- kregen allemaal een omknoopdoek, want ‘no sexy sexy in the temple’. In deze tempel stond een 18 meter hoog Boeddha-beeld, de hoogste van Bangkok, en in de oudste familietempel van de stad. 

Daarna reden we terug naar het water, waar we op een longtailboat stapten. De fietsen werden ook allemaal aan boord gehesen. De boottocht duurde 45 minuten en voerde ons over de kanalen van de buitenwijken van Bangkok, ook wel ‘Het Venetië van het Oosten’ genoemd. We zagen veel houten huizen op palen (die in Nederland zeker niet door de keuring zouden komen haha), leguanen en veel karpers in het water. Overal waren bloemen en van de drukte van de binnenstad was hier niets te merken. Ik genoot met straaltjes. 

Na zo’n 30 kilometer gingen alle fietsen en wijzelf weer aan wal, en stonden we echt in een buitenwijk van de stad. We werden omgeven met luxe huizen in pastelkleuren en veel groen. We reden over hele smalle betonnen paadjes met aan weerszijden bananenplantages en overal palmbomen (check hiervoor het filmpje bij video’s!). Het was heerlijk om het stadse leven even te ontvluchten. Hier fietsen we ook zeker 1,5 uur rond. Tussendoor bezochten we nog een locale floating market. Ook mochten we hier allerlei lokale snacks proeven. Niet veel later kwamen we terug bij een aanlegplaats waar de fietsen weer op de longtailboat gingen, terwijl wij nog even de karpers mochten voeren. Ook de terugtocht op de boot was een feestje, en na 45 minuten fietsen we op ons gemak naar een soort vlot. Daar was een superlief oud Thais dametje die voor ons een megagrote lunch had klaargemaakt. Vele soorten curry, rijst, groenten en gebakken banaan. Voor mij waren er maar liefst vier (!) vegetarische gerechten op tafel getoverd. Aan tafel leerden we de andere mensen uit de groep kennen; een stel uit Australië en nog een paar Zwitserse expats. En lucky us: geen andere Nederlanders! 

Heel veel Thai en weinig vuurwerk

In de middag heb ik even wat bijgeslapen en samen met Wessel gechilled bij het zwembad. Ook heb ik onderzoek gedaan naar mijn volgende bestemming in het zuiden. Ik besloot op Krabi te vliegen en om vanuit daar Ao Nangh (plaatsje ernaast met mooi strand) en Ko Lanta (eiland) te bezoeken. Mijn ticket heb ik op hilarische manier geboekt: via AirAsia kan je voor 40 euro een retourtje kopen en bij betalen klik je op ‘on the counter’. Dan krijg je een QR-code in je mailbox. Na cash gepind te hebben kon ik met de code naar de 7/11 waar ik mijn ticket heb afgerekend! Stel je even voor dat je een retourtje Barcelona van Transavia bij de Albert Heijn To Go zou afrekenen, dat zou toch wat zijn haha! Toch ging het echt zo. Hoe vaak heb ik wel niet hoofdschuddend en lachend gezegd ‘dit kan alleen in Thailand’. 

En toen was het al oudejaarsavond! Veel Nederlanders uit mijn hostel gingen in een groep van 35 man naar Kho San Road, maar daar hadden wij niet zoveel zin in. In plaats daarvan zijn we halverwege de avond naar Central World gegaan. Dit is een groot winkelcentrum in Bangkok, waar de zesbaanswegen afgezet waren. Al vanaf de middag waren er muziekoptredens van Thaise artiesten. We hebben weinig eten en drinken gevonden en het was er bizar druk. Naar wat ik erover kon vinden, zijn er op oudejaarsavond zeker 200.000 (!) Thai te vinden bij dit evenement (zie video). Het aantal toeristen dat ik heb gezien kon ik op 1 hand tellen. Het was een hele belevenis, als een van de weinige Europeanen tussen zoveel Thai. We konden nog net door de poortjes, maar verder was het te druk om je door de menigte te begeven. We zijn dus maar bij anderen op de weg gaan zitten en wachten. Op het laatste moment haalde iedereen zijn telefoon tevoorschijn en filmde iedereen het aftelmoment (zie video). Toen de klok 0:00 uur sloeg, stonden Wessel en ik te juichen en knalde het vuurwerk los. Dat leek heel groots en meeslepend, maar niets was minder waar. Na vier minuten was het vuurwerk afgelopen en het evenement ook. Om 00:04 ging iedereen naar huis, haha! We hebben een stuk moeten lopen maar uiteindelijk konden we een taxi vinden die ons weer terug bracht naar onze eigen buurt. Na een paar biertjes zijn we gaan slapen, toen was het al drie uur ’s nachts. 

Tempelen met een kater

Op de eerste dag van het nieuwe jaar heb ik een poging gedaan om op tijd op te staan, maar ik faalde behoorlijk haha. De katers na je 30e zijn niet meer hetzelfde en ik had het behoorlijk zwaar. Met weinig ontbijt en grote hitte heb ik in mijn eentje nog de Wat Pho tempel bezocht, die bekend staat om zijn languit liggende Boeddha (zie video). Maar doordat het Nieuwjaarsdag was, was het ook extreem druk en kon je weinig zien. Het was ook lastig om een taxi te vinden en de kater hielp ook niet mee. Uiteindelijk was het een medium succes: blij dat ik het had gezien, maar de uitvoering had beter gekund. Bij terugkomst in het hostel moest ik verkassen; ik kon mijn laatste nacht in Bangkok niet meer bijboeken in het Here Hostel, omdat het vol was. Gelukkig was er bij Wessel nog wel plek in het hostel dus binnen no-time had ik een nieuw bedje. Na een korte powernap hebben we de laatste avond in Bangkok gespendeerd in het gezellige straatje achter Khoa San Road, waar we nog een keer het allerlekkerste streetfood hebben uitgeprobeerd. Van spicey noodle soup met sea food tot phad tai en natuurlijk Chang bier en een verse smoothie. Het kost hier natuurlijk helemaal niks. 

Voor het slapen gaan heb ik afscheid genomen van Wessel, want hij nam de volgende ochtend het vliegtuig terug naar Amsterdam en zou om 6:30 uur vertrekken. Ik ben die ochtend om 9 uurmet de taxi naar het domestic airport gegaan, om mijn vlucht naar Krabi te halen. 

En ik hoop dat jullie het aankunnen, want de volgende blog bevat veel zon, zee en parelwitte stranden. Maar ook mijn blije ei-gezicht! Jullie zijn vast gewaarschuwd…

Vergeet niet alle nieuwe filmpjes te checken! :) 

KVVO: Na Cambodja heb ik drie dagen in Bangkok doorgebracht, waar ik een oude bekende tegen het lijf liep. We hebben gefietst en met de boot gevaren, bananenplantages bezocht, Khoa San Road bezocht en veel bier gedronken. Oud & Nieuw vierden we met 200.000 Thai bij een groot lokaal evenement.